W obliczu poszukiwania nowych form lokowania kapitału, popularność w ostatnich latach zdobywały inwestycje w obligacje korporacyjne. Cechują się one z jednej strony zdecydowanie wyższą stopą zwrotu niż obligacje skarbowe lub lokaty bankowe, z drugiej zaś, ich nabycie i sprzedaż nie wymaga śledzenia wszystkich czynników wpływających na otoczenie biznesowe Emitenta, jak choćby w przypadku nabycia akcji spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Ponadto – co najmniej w teorii – również i ryzyko poniesienia strat jest mocno ograniczone a to z uwagi na ustanawiane zabezpieczenia w postaci hipotek na nieruchomościach oraz zastawów rejestrowych.
Niestety ograniczona możliwość weryfikacji planów i założeń przedsiębiorstw decydujących się na tego rodzaju finansowanie niejednokrotnie utrudnia możliwość realnego zbadania faktycznej kondycji Emitenta oraz trafności przyjętego planu inwestycyjnego. Tymczasem nierzadko zdarza się, że przyjęte założenia z różnych przyczyn nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości, co w braku skutecznego przemodelowania struktury zadłużenia prowadzi do konieczności egzekwowania należności z ustanowionych zabezpieczeń. Jest to zaś proces szczególnie skomplikowany, ponieważ przyjęty dla obligacji reżim prawny z założenia minimalizuje osobisty udział obligatariuszy w dochodzeniu wierzytelności. Ustawodawcą ceduje ich uprawnienia na rzecz podmiotu pośredniego, tzw. administratora zabezpieczeń, który jest powoływany do swojej funkcji jeszcze przez samego Emitenta przy okazji emisji obligacji. Stąd też w wielu wypadkach szansę powodzenia ma tylko wspólne dochodzenie wierzytelności przez ogół obligatariuszy, działających w jednym wspólnym interesie.
Na obecnym, pełnym turbulencji rynku jeszcze większym ryzykiem niż obligacje cechują się certyfikaty uczestnictwa w Funduszach Inwestycyjnych Zamkniętych Aktywów Niepublicznych. Tymczasem w okresie kryzysu wywołanego pandemią oraz ścisłej kontroli nad rynkiem obligacji, to właśnie one wyrastać zaczynają na nowe „modne” rozwiązanie inwestycyjne. W rzeczywistości jednak uczestnik ma relatywnie niski wpływ na decyzje inwestycyjne, co obniża kontrolę nad powierzonymi środkami. Skomplikowane zasady konstruowania statutów, utrudniony kontakt z zarządzającymi funduszem oraz stan niepewności co do wartości wyceny aktywów w kolejnych okresach wpływają na relatywnie duże ryzyko posiadania instrumentów takiego rodzaju, chyba że są one prowadzone przez godne zaufania Towarzystwa lub Grupy Inwestorów.
Kolejnym popularnym rozwiązaniem jest proponowanie inwestorom zakupienia udziału w spółkach celowych realizujących – najczęściej – jakieś zadanie budowlane z założeniem późniejszego odkupienia udziału lub podzielenia się zyskiem uzyskanym ze sprzedaży inwestycji. Wprowadzenie kapitału przez inwestora następuje tu albo poprzez ustalenie ceny transakcyjnej za udziały na wartość wielokrotnie wyższą niż są one rzeczywiście warte w dniu zakupu albo poprzez umożliwienie wspólnikowi udzielenia spółce pożyczek zwolnionych z PCC. Choć tego rodzaju przedsięwzięcia mogą być bardzo korzystne dla obu stron, to również dają one duże pole do działania dla nieuczciwych dłużników. Bezpieczeństwo prawne w ich przypadku jest zatem szczególnie istotnym aspektem inwestycji.
Kancelaria KKF Fluder Klocek Kosiór Kochański Adwokaci i Radcowie Prawni Spółka Partnerska w zakresie dochodzenia roszczeń z obligacji oraz innych instrumentów finansowych świadczy następujące rodzaje usług:
W obliczu poszukiwania nowych form lokowania kapitału, popularność w ostatnich latach zdobywały inwestycje w obligacje korporacyjne. Cechują się one z jednej strony zdecydowanie wyższą stopą zwrotu niż obligacje skarbowe lub lokaty bankowe, z drugiej zaś, ich nabycie i sprzedaż nie wymaga śledzenia wszystkich czynników wpływających na otoczenie biznesowe Emitenta, jak choćby w przypadku nabycia akcji spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Ponadto – co najmniej w teorii – również i ryzyko poniesienia strat jest mocno ograniczone a to z uwagi na ustanawiane zabezpieczenia w postaci hipotek na nieruchomościach oraz zastawów rejestrowych.
Niestety ograniczona możliwość weryfikacji planów i założeń przedsiębiorstw decydujących się na tego rodzaju finansowanie niejednokrotnie utrudnia możliwość realnego zbadania faktycznej kondycji Emitenta oraz trafności przyjętego planu inwestycyjnego. Tymczasem nierzadko zdarza się, że przyjęte założenia z różnych przyczyn nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości, co w braku skutecznego przemodelowania struktury zadłużenia prowadzi do konieczności egzekwowania należności z ustanowionych zabezpieczeń. Jest to zaś proces szczególnie skomplikowany, ponieważ przyjęty dla obligacji reżim prawny z założenia minimalizuje osobisty udział obligatariuszy w dochodzeniu wierzytelności. Ustawodawcą ceduje ich uprawnienia na rzecz podmiotu pośredniego, tzw. administratora zabezpieczeń, który jest powoływany do swojej funkcji jeszcze przez samego Emitenta przy okazji emisji obligacji. Stąd też w wielu wypadkach szansę powodzenia ma tylko wspólne dochodzenie wierzytelności przez ogół obligatariuszy, działających w jednym wspólnym interesie.
Na obecnym, pełnym turbulencji rynku jeszcze większym ryzykiem niż obligacje cechują się certyfikaty uczestnictwa w Funduszach Inwestycyjnych Zamkniętych Aktywów Niepublicznych. Tymczasem w okresie kryzysu wywołanego pandemią oraz ścisłej kontroli nad rynkiem obligacji, to właśnie one wyrastać zaczynają na nowe „modne” rozwiązanie inwestycyjne. W rzeczywistości jednak uczestnik ma relatywnie niski wpływ na decyzje inwestycyjne, co obniża kontrolę nad powierzonymi środkami. Skomplikowane zasady konstruowania statutów, utrudniony kontakt z zarządzającymi funduszem oraz stan niepewności co do wartości wyceny aktywów w kolejnych okresach wpływają na relatywnie duże ryzyko posiadania instrumentów takiego rodzaju, chyba że są one prowadzone przez godne zaufania Towarzystwa lub Grupy Inwestorów.
Kolejnym popularnym rozwiązaniem jest proponowanie inwestorom zakupienia udziału w spółkach celowych realizujących – najczęściej – jakieś zadanie budowlane z założeniem późniejszego odkupienia udziału lub podzielenia się zyskiem uzyskanym ze sprzedaży inwestycji. Wprowadzenie kapitału przez inwestora następuje tu albo poprzez ustalenie ceny transakcyjnej za udziały na wartość wielokrotnie wyższą niż są one rzeczywiście warte w dniu zakupu albo poprzez umożliwienie wspólnikowi udzielenia spółce pożyczek zwolnionych z PCC. Choć tego rodzaju przedsięwzięcia mogą być bardzo korzystne dla obu stron, to również dają one duże pole do działania dla nieuczciwych dłużników. Bezpieczeństwo prawne w ich przypadku jest zatem szczególnie istotnym aspektem inwestycji.
Kancelaria KKF Fluder Klocek Kosiór Kochański Adwokaci i Radcowie Prawni Spółka Partnerska w zakresie dochodzenia roszczeń z obligacji oraz innych instrumentów finansowych świadczy następujące rodzaje usług: